dinsdag 26 april 2011

Dichterscafé Deventer gestart in de Brave Broeder

Zo'n 25 dichters waren aanwezig in de kelder van de Brave Broeder te Deventer bij de start van het Deventer Dichterscafé.
O.a. Heleen Bosma de huidige Deventer Dichter en Jos Paardenkooper, de voormalige Deventer Dichter zaten in de oprichtingsgroep.
Het is de bedoeling dat er maandelijks een bijeenkomst wordt gehouden. De eerste keer was het thema Vasalis. Er werd door ieder lid van de voorbereidingsgroep iets  overcdeze dichter vertelt, naar aanleiding van: een biografie over haar, geschreven door Maaike Meijer en er werden gedichten voorgedragen die op een Vasalis gedicht waren gebaseerd.
Ook konden aanwezigen gedichten van Vasalis of uit eigen werk voordragen. o.a. droegen Olivier Rensing en Juliana Amsberg gedichten voor.
Ook Benne Solinger, de eerste Dichter-bij-Raalte, thans woonachtig in Deventer droeg enkele gedichten voor uit zijn dorpsdichterstijd.

Vervolg
Het is de bedoeling dat het dichterscafé Deventer eens per maand, op de vierde dinsdag wordt gehouden, behalve in de maanden juli en augustus.
Eerst volgende bijeenkomst: 31 mei vanaf 17.00 uur in de kelder van de Brave Broeder.

Meer foto's via http://www.beninbeeld.nl doorklikken op: naar mijn Picasa

Informatie over Marie Vasalis? (overgenomen van Wikipedia)
Vasalis studeerde geneeskunde en antropologie aan de Rijksuniversiteit Leiden en vestigde zich in 1939 als arts in Amsterdam.Later werkte ze als kinderpsychiater in Assen en Groningen. Ze raakte bevriend met J.C. Bloem, Adriaan Roland Holst, Albert van Dalsum,Victor van Vriesland, Titus Leeser, en vele anderen in de jaren dertig in de salon van de Zwolse advocaat Harro Bouman en zijn vrouw Carina Bouman-Hofstede Crull.
Deze 'salon artistique' was van landelijke allure. Vasalis woonde van 1964 tot haar overlijden in 1998 in het huis De Zulthe bij Roden. Er is sprake van de aanleg van een speciale Vasalis-tuin in haar laatste woonplaats[1]. In 2009 is er een gedenkteken geplaatst ter herinnering aan haar honderdste geboortedag[2].
In 1940 debuteerde Vasalis met de bundel Parken en woestijnen. Haar andere dichtbundels zijn De vogel Phoenix uit 1947 en Vergezichten en gezichten uit 1954. Postuum verscheen in 2002 De oude kustlijn. Haar kinderen Lous, Hal en Maria Droogleever Fortuyn hebben,op haar verzoek, de uitgave verzorgd.
Ze schreef traditionele gedichten die vaak gekenmerkt werden door het gebruik van personificatie en antropomorfisme. Vaak eindigen haar gedichten,
na een reeks natuurindrukken, op een zelfbespiegeling. Daarnaast schreef Vasalis ook enkele essays en een novelle. Haar werk is veelvuldig bekroond,onder meer met de Constantijn Huygensprijs in 1974 en de P.C. Hooft-prijs in 1982.
Ton Anbeek beschreef haar gedichten met: "Een schijnbaar banaal gegeven leidt tot een flits van inzicht".
Tot haar bekendste gedichten behoort Afsluitdijk uit Parken en woestijnen (1940), met de volgende beginstrofe:
De bus rijdt als een kamer door de nacht
de weg is recht, de dijk is eindeloos,
links ligt de zee, getemd maar rusteloos,
wij kijken uit, een kleine maan schijnt zacht.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten